• New national hospital

Hótelherbergi með ókunnugum?

28. mars 2012

Ef þú værir á leið til útlanda og hygðist dvelja á hóteli meðan á ferðinni stæði, myndir þú kjósa að deila herbergi með ókunnugum? Líklega svara flestir spurningunni neitandi. Staðreyndin er hins vegar sú að margt fólk sem leggst inn á sjúkrahús stendur frammi fyrir einmitt þessu – að deila herbergi með einstaklingum sem það þekkir engin deili á. Þetta gerir fólk á sama tíma og það tekst á við meðferð vegna veikinda eða slysa.

Smitsjúkdómadeild Landspítala í Fossvogi er engin undantekning frá þessu. Þetta er eina sérútbúna smitsjúkdómadeild landsins en á henni eru rúm fyrir 22 sjúklinga. Á smitsjúkdómadeild liggja einstaklingar á öllum aldri með mismunandi sjúkdóma s.s liðsýkingar, hjartaþelsbólgur, heilahimnubólgur, lungnabólgur, þvagfærasýkingar, berkla og ýmsar sýkingar af völdum ónæmra baktería. Meðallegutími þessara sjúklinga er 6-7 dagar en stundum þarf fólk að liggja vikum saman á deildinni.

Einungis fimm einangrunarrými eru á smitsjúkdómadeild, sem er allsendis óviðunandi. Á þessum herbergjum liggja þeir sjúklingar sem veikastir eru eða með sýkingar sem eru smitandi. Aðrir sjúklingar dveljast á fjölbýlum. Enginn þarf að efast um hve óþægilegt það getur verið fyrir fólk að deila herbergi með manneskju sem það þekkir ekki.

Vegna skorts á einangrunarrýmum þarf oft að flytja einstaklinga á milli herbergja og í mörgum tilfellum þarf að flytja fólk á gang við mjög svo óásættanlegar aðstæður þar sem önnur herbergi á deildinni eru upptekin. 
Mikil þrengsli eru á stofunum og ef flytja þarf til sjúkling sem innar liggur á stofu þarf fyrst að flytja þann sem framar liggur út af stofunni. Þetta er til óþæginda fyrir alla. Salernisaðstaða sjúklinga er líka langt í frá fullnægjandi. Á flestum fjölbýlunum eru salernin lítil og ekki hægt að komast inn með hjólastóla eða önnur hjálpartæki sem margir sjúklingar þurfa að nota. Þó aðstaða á smitsjúkdómadeild sé einna best hvað salernis- og sturtuaðstöðu viðkemur á spítalanum öllum þá bera tíðir faraldrar spítalasýkinga þess vitni að ástandið sé ófullnægjandi. 
Ljóst má vera að sú staða sem lýst er að ofan sæmir ekki á nútíma sjúkrahúsi. Brotið er gegn friðhelgi einkalífs sjúklinga og þeir fá ekki þá þjónustu sem þeir ættu að fá. Á deild eins og smitsjúkdómadeild ættu allir sjúklingar að hafa einbýli með góðri salernis- og sturtuaðstöðu, en sú er staðan því miður ekki nú.

Starfsfólk smitsjúkdómadeildar vinnur ótrúlegt starf við að láta hlutina ganga vel þótt aðstaða sé ekki eins og óskandi væri. Þess má þó jafnframt geta að vinnuaðstaða starfsmanna er mjög lítil og þröng og ekki í takt við þarfir nútímans. Í dag er öll skráning sjúklinga orðin rafræn en aðstöðueysi og skortur á tölvubúnaði verður til þess að ýmissi nauðsynlegri vinnu starfsfólks seinkar, t.d. útskrift sjúklinga.

Undanfarið hefur nokkuð verið rætt um fyrirhugaða stækkun Landspítala við Hringbraut. Sitt hefur hverjum sýnst og einhverjir virðast telja að nægur tími sé framundan til að ræða áfram um atriði eins og hvar eigi að byggja spítalann.

Að okkar mati er það ekki svo enda langt um liðið frá því ákveðið var að Landspítali framtíðarinnar rísi við Hringbraut. Það er afar mikilvægt og löngu tímabært að sjúklingar og starfsfólk Landspítala fái aðstöðu sem hæfir nútímanum. Það tekst ekki nema með byggingu nýs spítala. Við þurfum strax að hefjast handa.