Hátækni

Nú er talað um að byggja hátæknisjúkrahús við Hringbraut.
Þegar Landspítalinn var reistur (1929) stóð hann í jaðri þéttbýlisins. Hugmyndin var sú að í framtíðinni yrði spítalinn miðsvæðis, svo ekki yrði of langt fyrir fólk að fara. Á sjötta áratugnum var svo byrjað að byggja nýjan spítala nú í Fossvogi sem þá var "landbúnaðarhérað" langt utan við alla byggð, fimmtíu árum seinna stendur Borgarspítalinn í þyngdarpunkti þéttbýlis á höfuðborgarsvæðinu. Samkvæmt aðferðafræði fyrri tíma skipulagsfræðinga ætti því að byggja nýtt sjúkrahús t.d. við Rauðavatn eða í Garðabæ.

Matthías Johannessen sagði einu sinni að miðbærinn væri alltaf þar sem ritstjórn Morgunblaðsins væri.

Fyrir mörgum árum setti Sveinn heitinn Tryggvason upp gistiheimili í Skipholti. Reksturinn gekk ekki og Rauði krossinn keypti heimilið og breytti í sjúkrahótel þ.e. gististað fyrir fólk utan af landi sem beið eftir plássi á "alvöru spítala". Eitthvað var talað um að leggja þetta niður. Þá skrifaði kona nokkur grein í Moggann og sagði frá því að fjöldi manns hefði bara læknast af góðum aðbúnaði þarna og skemmtilegheitum, fóru þeir bara heim án þess að komast á sjúkrahús.

Nú er sannað að sólargeislun hefir mikil á hrif á heilsu fólks, þegar sól er lágt á lofti eykur speglun frá vatnsyfirborði áhrif geislunarinnar. "Lágtæknisjúkrahús" yrði því ágætlega fyrirkomið norðan Rauðavatns. Við Vífilsstaðavatn gæti það líka verið en það var einmitt á Vífilsstöðum sem Eyjólfur sundkappi náði heilsu. Eyjólfur, þá barn, var þá búinn að liggja marga mánuði á Landspítalanum. Þegar honum versnaði spurði mamma hans yfirlækninn hvort hún mætti taka hann heim. Læknirinn svaraði því til, að það skipti engu máli hvort þessi drengur dræpist á spítala eða heima hjá sér.

Foreldrar Eyjólfs tóku hann heim og fengu pláss fyrir hann á Vífilsstöðum þar sem hann náði fljótlega heilsu í umsjá þeirra Helga Ingvarssonar yfirlæknis og Hauks pressara.