Fréttasafn: mars 2006

Á langri ævi hef ég átt því láni að fagna að vera heilsuhraustur. Samt hefur það hent mig að þurfa að leggjast á sjúkrahús og hafa bæði Borgarspítalinn í Fossvogi og Landspítalinn komið þar við sögu. Á báðum þeim stöðum hef ég notið frábærrar umönnunar, sem ég þakka af alhug, sem ég og gerði í Velvakanda Morgunblaðsins hinn 16. október 2002. Hér vil ég ítreka það og aftur leggja mitt lóð á vogarskálarnar, til þess að viðhalda og efla starfsemi þeirra beggja. Þessa dagana er mér efst í huga, að við íbúar höfuðborgarsvæðisins fáum áfram að búa við það öryggi, sem aðeins tveir bráðaspítalar geta veitt, m.ö.o. að áfram verði starfandi bráðadeildir á tveimur stöðum í Reykjavík.

Í vetur hefur Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir, nýútskrifaður doktor í stjórnsýslufræðum, haldið uppi málefnalegri umræðu og komið með mjög athyglisverðar ábendingar í greinum og fyrirlestrum um að skynsamlegt væri fyrir ráðamenn að skilgreina þjónustu í heilbrigðiskerfinu, hverju hún eigi að skila, hvernig henni verði best fyrir komið og heppilegt gæti verið að ljúka þeirri vinnu áður en ráðist verður í nýjar byggingar fyrir Landspítala.